Werkloos, en dan? Carlijn doet haar verhaal

Carlijn (35), facility manager, zat 16 maanden in de WW en 1 maand in de bijstand. Ze vertelt waar ze tegenaan liep, hoe ze kon bezuinigen en hoe ze uiteindelijk een nieuwe baan kreeg.
Werkloos, en dan? Carlijn doet haar verhaal

Hoe werd je werkloos?

Ik had net een periode van 16 maanden WW en 1 maand bijstand achter de rug, toen ik werd aangenomen als receptioniste. Na een half jaar kreeg ik de kans om als secretaresse bij een ander bedrijf te gaan werken. Een mooie kans, die ik graag aangreep. Maar vrij vlak nadat ik de overstap had gemaakt, ging het bedrijf flink reorganiseren. Mijn halfjaarcontract werd daardoor niet verlengd en ik stond op straat.

Verandering in inkomsten en uitgaven

Toen ik de baan kreeg als secretaresse, ben ik duurder gaan wonen. Ik woonde altijd met anderen in een huis om de kosten te drukken, en ik kon door die baan de overstap maken naar een eigen huurhuis. Maar toen raakte ik na een halfjaar dus mijn baan kwijt. En kwam ik in de WW terecht. Ik wilde huursubsidie en zorgtoeslag aanvragen, maar omdat ik de eerste helft van het jaar gewoon gewerkt had, kwam ik daar niet voor in aanmerking: Ik had te veel verdiend. Voor het jaar erop heb ik het toen wel kunnen aanvragen en gekregen.

Besparen

Ik moest mijn uitgavepatroon en levensstijl aanpassen omdat ik veel minder geld had om uit te geven. Allereerst moest ik dus besparen. Was ik eerder A-merken en Albert Heijn gewend, nu ging ik naar Lidl en Aldi. Ik heb de aanbiedingsfolders op mijn telefoon gedownload en ik heb steeds uitgezocht waar de beste deals waren. Dat kost een hoop tijd, maar die tijd had ik - doordat ik geen werk had. En eerlijk gezegd vond ik het ook wel leuk om te doen. Het gaf me wel een kick om op deze manier te speuren naar de beste aanbiedingen. En zo kon ik bepaalde dingen die ik belangrijk vind om in een A-merk te kopen, toch kopen. Wasmiddel bijvoorbeeld.

Ik wilde gezond blijven leven, maar moest daar wel creatief in zijn. En ik zorgde dat ik altijd een makkelijke maaltijd in huis had. Ik had bijvoorbeeld wat ik mijn armoedemaaltijd noemde: diepvriesspinazie, aardappel, en ei. Voedzaam, gezond en heel goedkoop. Ik heb ook veel van die noodlesoep gegeten met een eitje erbij. En minder of geen vlees natuurlijk en minder kaas. Dat zijn de dure dingen.

Mijn levensstijl aanpassen vond ik niet makkelijk. Als vrienden naar de film gingen, of me bij mooi weer mee naar een terras vroegen, of ergens gingen eten, dan kon ik niet mee. Het is vervelend om steeds nee te moeten zeggen, dus stelde ik soms een alternatief plan voor: bijvoorbeeld naar het park met een fles wijn van de supermarkt. Maar het is niet altijd makkelijk om met die sociale druk om te moeten gaan als iedereen anders werk en inkomen heeft.

Op 1 ding heb ik niet bespaard: ik heb mijn auto niet weggedaan. Een enorm luxeproduct natuurlijk in tijden met weinig geld, maar ik wilde die vrijheid behouden én ik vind dat een auto mijn kansen op de arbeidsmarkt vergroot. Ik wist wel de hele tijd: als ik weer in de bijstand kom, dan kan ik de auto alsnog verkopen. Het grootste deel van het vakantiegeld dat ik van UWV kreeg, is aan de auto opgegaan.

Een besparing waar ik trots op ben, is stoppen met roken. Toen ik in de WW kwam, rookte ik. Ik had al mijn uitgaven in een Excel gezet en dit was duidelijk een punt waar ik flink op kon bezuinigen. Ik ben toen met de actie stoptober gestopt. En: ik rook nog steeds niet. Een klein voordeel dus van werkloos raken, haha. Het hielp ook voor mijn zelfvertrouwen. Ik kon elke dag balen van het feit dat ik geen werk had, maar ik kon ook elke dag trots zijn dat ik gestopt was met roken.

Bespaartips:

  • Houd de aanbiedingen van supermarkten bij, bijvoorbeeld op je telefoon. Het scheelt je echt heel veel en je kunt je op die manier soms veroorloven om een wat luxer product te kopen.
  • Maak een lijst van wat je uitgeeft en word je bewust van waar je kunt besparen. Zo stopte ik met roken.
  • Weet welke subsidies en toeslagen er zijn. Ik heb bijvoorbeeld kwijtschelding gekregen voor de afvalstoffenheffing van de gemeentelijke belastingen. Naast huursubsidie en zorgtoeslag.
  • Kies 1 maaltijd die voedzaam, lekker en toch heel goedkoop is die je makkelijk kunt maken.
  • Verander (tijdelijk) je levensstijl. En besef dat dat niet makkelijk zal zijn.

Werken naast een WW-uitkering

Toen ik weer in de WW kwam na die reorganisatie, kwam ik mijn oude werkgever tegen in de stad. Zij vroeg me of ik zin had om parttime weer als receptionist voor haar te werken. Ik heb eerst met UWV gecheckt of dat kon, omdat ik naast de bijstand niet mocht werken. Het kon wel, maar ik hield er ongeveer niks aan over.

Toch zei ik ja tegen de baan. En dat is meteen de beste stap die ik in deze hele periode heb gezet. Doordat ik weer werk had, had ik weer een reden om op te staan. Het voelde alsof ik weer terugkeerde naar de maatschappij, alsof ik er weer bij hoorde. Ik had collega’s, mensen om me heen, kreeg complimenten, had leuke gesprekken, ik bloeide helemaal op. Dus ook al verdiende ik bijna niks, en was de baan niet binnen mijn vakgebied en slechts parttime, ik kreeg er zo ongeveer alles voor terug. Ook kon ik bijvoorbeeld intern solliciteren, waardoor ik sollicitatie-ervaring opdeed en mijn zelfvertrouwen groeide. Ik kwam ’s avonds weer tevreden thuis.

Ook een belangrijk voordeel van deze stap: ik solliciteerde ineens vanuit een baan – dat is een groot verschil voor het gesprek. Er zat dankzij deze baan ook geen gat in mijn cv. Bij mijn nieuwe werk weten ze niet eens dat ik kort geleden nog in de bijstand zat. Bij de salarisonderhandelingen had ik daarom een binnenpretje. Ze deden een voorstel waar ik heel blij mee was. Ik vloog ze dus al bijna om de hals! Maar gelukkig bleef ik koel. Want je moet natuurlijk nooit het eerste bod accepteren.

Afwijzingen

Afgewezen worden is erg hard. Het doet echt iets met je. In het begin vertelde ik nog heel enthousiast dat ik een leuke vacature had gezien of vertelde ik vrienden dat ik ergens op gesprek mocht komen, maar later heb ik dat steeds minder gedaan. Het is gewoon naar om keer op keer te moeten vertellen dat het niets is geworden.

“Er hoeft er maar 1 ja te zeggen”

Je krijgt veel goedbedoeld advies. Vrienden zeggen dan: heb je dit al geprobeerd, heb al op LinkedIn gezocht, en kun je niet via een uitzendbureau aan de slag? En ze sturen allerlei vacatures door. Allemaal heel lief, maar ik werd er ook soms moedeloos van. Het is gewoon nogal eenzaam. Wat ik vaak hoorde: “Er hoeft er maar 1 ja te zeggen”. En: “Jij komt er ook wel, hoor.” Alsof ik er niet al was. Ik had alleen geen werk, maar ik was er toch al wel?

Solliciteren

Toen ik al een tijdje werkloos was, heb ik mijn huidige vriend ontmoet. Die bleek sollicitatiecoach te zijn. Dus dat was extra handig, haha. Hij gaf me de tip om een sollicitatiebrief niet op de standaard manier te beginnen. Maar om echt verschil te maken met je eerste zin.

Een voorbeeld? Ik solliciteerde bijvoorbeeld naar de functie van facility manager bij Holland Casino. Meestal begint een brief dan zo: “Hierbij solliciteer ik naar de functie van facility manager bij Holland Casino.” Ik begon mijn brief zo: “Voor mij is de jackpot winnen werken bij Holland Casino.”

Veel sollicitatiebrieven gaan over ik, ik, ik. Het is natuurlijk belangrijk om jezelf voor te stellen, maar het is net zo belangrijk om je te verplaatsen in het bedrijf en goed te kijken naar wie ze zoeken. Je kunt op de website van een bedrijf vaak goed vinden wat ze belangrijk vinden, en uit de vacaturetekst kun je aan de bewoordingen vaak ook al veel aflezen. Als je hun formulering gebruikt, zullen zij zich makkelijker herkennen. En als je daarnaast origineel bent, spring je meer uit. Het is tegelijkertijd eng om af te wijken van de standaard, maar het maakt je ook onderscheidend.

Uiteindelijk heb ik mijn nieuwe baan gekregen dankzij mijn brief. Ze complimenteerden me er tijdens het eerste gesprek zelfs mee – het was de beste brief die ze ontvangen hadden. Dus niks viavia, maar puur op eigen kracht. Daar ben ik trots op. Ik heb informatie over het bedrijf opgezocht, me proberen te verplaatsen in wat ze doen en belangrijk vinden, hun bewoordingen verwerkt in de brief. Het scheelde dat ik deze baan echt graag wilde, dus de brief kwam ook echt uit mijn hart. Dat heeft ook verschil gemaakt.

Tips voor de sollicitatiebrief:

  • Maak een krachtige, creatieve openingszin. Bam. Hier ben ik. Trek de aandacht.
  • Verdiep je in het bedrijf en laat dat merken in je brief.
  • Gebruik de formuleringen en bewoordingen uit de vacaturetekst.
  • Zeg niet alleen maar ik, ik, ik, maar schrijf de brief naar de ontvanger toe.
  • Spreek dezelfde taal als het bedrijf. Hebben ze een slogan of staat hun missie/visie op de site? Kijk of je die op een natuurlijke manier kunt gebruiken. Heet de inkoopafdeling bij dit bedrijf buying desk, gebruik dan dat woord. Zo zorg je voor herkenning.

Heb je tips voor mensen die nu werkloos zijn?

  • Houd moed. Twijfel niet aan jezelf. Je bent niet alleen je werk, je bent meer dan dat.
  • Bezuinig waar het kan en maak er een sport van.
  • Stel je DUO-aflossing uit als je een studieschuld hebt.
  • Probeer ook te genieten van de tijd dat je geen werk hebt, hoe moeilijk ook.
  • Zorg dat je sollicitatiebrief opvalt, dat die anders is en de aandacht trekt.
  • Pak alles aan, ook al is het onder je niveau, of is het niet fulltime, of verdien je er te weinig mee om eigenlijk lonend te zijn. Je krijgt veel meer voor werken dan alleen geld. Je krijgt een doel, aanzien, interactie met mensen, meer mogelijkheden. En je solliciteert vanuit een baan, wat een heel ander gevoel geeft.

Een andere identiteit

Mijn sollicitatiecoach zei: als je werkloos bent, heb je tijdelijk een andere identiteit. Probeer die ook even echt aan te nemen, dan maak je het jezelf makkelijker. Je hebt tijdelijk een ander financieel plaatje, je inkomsten zijn anders, je dagindeling is anders. Er is tijd voor nodig om dat te accepteren en ernaar te leren leven. Je moet je aanpassen, je levensstijl veranderen en andere keuzes maken. Dat is moeilijk. Accepteer dat dat tijd kost en lastig is.

Alleenstaand

Een groot deel van mijn werkloze periode was ik single. Dat was eenzaam, en financieel zwaar. Ik kon niet terugvallen op een partner. Niet alleen financieel niet maar ook niet emotioneel. Toen ik mijn vriend leerde kennen, was dat meteen een verschil: iemand aan wie je kunt vertellen hoe je gesprek ging, of die je kan helpen met een brief of die je moed inspreekt als het even tegenzit. Hoewel ik er trots op ben dat ik zo zelfstandig ben en het ook zelfstandig gered heb, is het soms ook wel extra eenzaam geweest.

Overleven

Al met al was het echt geen leuke tijd. Ik heb voor mijn gevoel echt moeten overleven. Laatst zei ik tegen een vriendin: nu kan de overlevingsknop eindelijk weer uit. Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar ik heb het idee dat ik na deze periode opnieuw ben geboren. Ik ben weer terug. Ik tel weer mee. Ik hoor er weer bij.

Ontslagen, wat nu?

Ontslagen, wat nu?

Bekijk 4 tips voor als je ontslagen wordt.